Earthquake country

Maandag 15 augustus - Het is 2:20 AM als de wekker gaat. Vandaag gaan we naar Colca Canyon om drie dagen te lopen en rond te kijken. Een busje haalt ons en nog acht andere toeristen op. Als we in willen stappen vertelt de gids dat er een aardbeving heeft plaatsgevonden, of we willen gaan helpen. De situatie is onduidelijk. 

In de buurt van de Canyon blijkt de weg geblokkeerd door rotsen. Er staan meer bussen. De temperatuur stijgt langzaam van onder nul naar boven de tien. We kunnen niet naar het rampgebied, mede doordat er de hele ochtend nog naschokken zijn. We rijden wel een toeristische route langs vicuñas, heel schattig en beschermd, alpaca's en lama's in het Reserva Salinas y Aguada, staan op 4910 m, ontbijten ergens en rijden weer terug. 

Later op de dag blijkt er de volgende dag ook geen trip mogelijk. Helpen is geen optie, het gebied is afgesloten voor de komende dagen. Negen doden en minstens veertig gewonden zijn er geteld. Na veel heen en weer gepraat krijgen we tweederde van ons geld terug. We blijven nog een nacht in Arequipa. Opnieuw inchecken levert ons wel een tweede welkomstdrankje op. 

De bussen die nog te boeken zijn gaan op onmogelijke tijden, dan maar met een taxi naar Puno. Het landschap is woest. Hier en daar lopen kuddes lama's en alpaca's. In een brak meer staan flamingo's. Voorbij Juliaca ligt Sillustani. Boven op de bergen van Sillustani aan de laguna Umayo staan de graftorens, chulpas, van de Collas indianen, 1000-1400 AD. Deze torens zijn smaller aan de onderkant dan aan de bovenkant. De Collas begroeven hun leiders hierin in foetus-houding met grafgiften, waarvan we er later nog enkele in het Museum van Carlos Dreyer zien. 

Het Taypikala Hotel ligt in Chucuito buiten Puno, onhandig dus we boeken een ander hotel voor de twee dagen erna.