Puno en het meer

Woensdag 17 augustus zijn we in Puno dat gesticht is in 1668 door Viceroy Conde de Lemos. Het Royal Inn Hotel is naast het Plaza de Armas, waar zoals gebruikelijk de kathedraal, 18e eeuw, staat. Een plein verder is Iglesia de San Juan de Batista. Dit is de kerk van de beschermheilige van Puno, Mamita Candelaria. 

Vrijdag gaan we met de Andean Explorer van Peru Rail naar Cusco. De tickets moet je  persoonlijk vantevoren afhalen met je paspoort en een print van de boeking. Dat kan in Puno. Het lunchmenu van de Loving Hut, een veganistisch restaurant, is lekker. Bas verslikt zich in twee druppels ultra-hete sesam-chilisaus. Aanrader is de vegan-brownie, en af te raden is cheesecake maken zonder kaas. 

Wie naar Puno gaat, gaat ook voor de eilanden op het Titicaca meer. Dus op donderdag gaan we naar de haven en schepen in voor de, ons inziens meest interessante, Uros eilanden. De Uros maken hun eigen eilanden van Totora-riet, dat in overvloed aanwezig is. Ze bouwen er ook hun hutten en boten mee. De onderste laag van de eilanden wordt gemaakt van blokken van wortels die drijven. Daarin worden eucalyptus staken gestoken, waartussen dan weer rietstengels worden geplaatst. Het is een continu proces, omdat de onderste lagen langzaam uitelkaar vallen. De eilanden blijven liggen door ankers. 

Een deel van de grafgiften uit Sillustani ligt in het huis van Carlos Dreyer, nu een museum. Deze Duitser heeft dertig jaar in Puno gewoond.

Lekker en veel eten bij Mojsa!