Een intense reis

Zondag 21 augustus - 8u25 vertrekt onze trein, de Vistadome, vanaf Poroy net buiten Cusco. We nemen een zigzag punt, hierdoor kan de trein sneller dalen, of stijgen. Het grootste deel van de route is door de Urubamba vallei. Heel mooi. Tegenover ons zit Rik Brouwer, een dikke Amerikaan uit Alabama. Rik was vrijwilliger in Rio. Hij  beweert dat hij zeven talen spreekt. De 2500 kaartjes voor Machu Picchu voor maandag waren uitverkocht, er waren alleen nog kaartjes voor vandaag, zegt hij.

Op het station van Aguas Calientes staat iemand van het Hatun Inti hotel ons op te wachten. Het hotel is een paar minuten vanaf het station, zoals alles eigenlijk. We hebben de mooiste kamer van deze vakantie, met haard, riant bubbelbad en een duif op het balkon. Met Bas gaat het beter. 

Als we maandag om 7 uur naar buiten lopen, staat er een rij van anderhalf uur bij de bushalte. Omhoog lopen is geen optie vandaag, ondanks dat het maar 6 km is. We hebben geluk: Rosario en Lola staan op een kwartier en Rosario regelt dat we ertussen kunnen. Joepie! 
Ons kaartje is inclusief de Montaña, waarvoor je twee uur flink moet klimmen. Het meisje in de ticketbox zegt, dat het uitzicht niet beter is, integendeel, je ziet hetzelfde alleen kleiner. Tenminste, nadat de nevel is opgetrokken. Volgende keer dan maar. 
De hoge bergen zien er door de nevel mysterieus uit. 
Machu Picchu, in Quechua betekent dit oude piek (1450 AC onder de 9e Inca koning Pachacútec, 2350m) werd verlaten ongeveer 100 jaar nadat het gebouwd werd. Mogelijk is de uitbraak van waterpokken de oorzaak hiervan. De Spanjaarden hebben het nooit gevonden, waardoor het niet werd vernietigd en het werd overwoekerd door planten. Pas in 1911 kreeg de plek internationale bekendheid door een expeditie van de Amerikaan Hiram Bingham. 
Op de achtergrond verrijst de Huayna Picchu met het gezicht van de poema. De ogen  van de poema zijn door de Inka's uitgehakt, de rest was er van nature al. Er bestaan verschillende theorieën over de inrichting van de site. Zo zou de stad het lichaam van de poema voorstellen. Het kan echter ook een condor zijn, of een kaaiman, wat minder voor de hand ligt. De condor, de poema en de slang komen veelvuldig voor op objecten en bij religieuze voorstellingen. De condor is de beschermer van de lucht, de poema van het aardse en de slang van de onderwereld. Naast deze symbolen zijn er diverse andere goed herkenbare plaatsen en tempels. Op zijn hoogtepunt had Machu Picchu ongeveer 1000 inwoners. 
De Intihuatana (steen), of Intiwatana, werd door de Inca's gebruikt om de landbouw te plannen. Intiwatana in Quechua betekent zon (inti), vastbinden (wata), en 'na' als achtervoegsel maakt er een zelfstandig naamwoord van. 
De Tempel van de Zon heeft twee raampjes precies op de plaatsen waar de zon op komt tijdens de zomer en winter solstices. Er is ook een klein raampje waardoor slangen naar binnen werden gelaten. 
Aan de andere kant van het complex ligt de Tempel van de Condor. Naast de ingang bevinden zich twee schuinomhoog stekende rotsen die twee winden voorstellen. Op de grond ligt een rots in de vorm van een condor. Aan de kant van de snavel is een geultje en een gat. Op deze steen werden zwarte lama's geofferd. Via het geultje kon het bloed door het gat de onderwereld inlopen. 
's Avonds eet ik een tosti, waar ik niet goed van word. De bekende druppel. 
Dinsdagmiddag met de trein terug naar Cusco. Het treinpersoneel dat tijdens de reis babyalpaca, de tweede zachte laag van de vacht van de alpaca, spullen probeert te verkopen, doet dit vandaag met een show. Eerst komt er een danseres met een duivelskostuum, daarna showen ze zelf de kleding. Erg amusant. 
Hotel Tierra Viva voor de laatste twee nachten. 
Woensdag doen we nog een klein rondje Cusco, nogmaals naar de kathedraal met Bas deze keer. Aan de muren van het paleis van de aartsbisschop is de perfectionistische manier van bouwen van de Inca's te zien (zie foto van de twaalfkantige steen). De poema en de slang op één van de andere muren vinden wij nogal vergezocht. Bas laat zijn schoenen poetsen door een schoenenpoetser op het Plaza de Armas. Blijkbaar mag dit niet hier, want er komt een agente die tegen de man zegt, dat dit zijn laatste waarschuwing is, de volgende keer krijgt hij een boete van 25 Sol. Ze voegt eraan toe dat schoenen poetsen 2 Sol kost (hij vroeg 10). 

Het enige dat ons nog rest is de terugreis. Taxi naar het vliegveld van Cusco. Daarna wachten op Jorge Chávez, Lima. Vrijdag 16.15 uur weer thuis. Uitrusten